Quakerbijeenkomst
Inleiding
Een Quaker-Bijeenkomst is wat in de kerk, moskee of synagoge een dienst genoemd wordt. Een plaats waar de religie gemeenschappelijk beleefd wordt en waar het geloof vorm wordt gegeven. Een Quaker-bijeenkomst vindt plaats in een eenvoudige ruimte en is voor iedereen toegankelijk, ook voor ongelovigen of mensen met een andere religie of overtuiging.
In zo’n bijeenkomst zit een groep mensen een uur in stilte bijeen. Iemand kan opstaan en kort spreken, maar soms gaat het uur voorbij zonder dat er een woord wordt gesproken.
Quaker-bijeenkomst
Een Quaker-bijeenkomst is anders dan de dienst in bijvoorbeeld een christelijke kerk, in die zin dat het geen liturgie of uiterlijke vorm is, er is geen vaste structuur en niemand heeft de leiding.
Zij begint wanneer iemand is gaan zitten en stil is. Men zit meestal tegenover elkaar in een vierkant of een cirkel in gedeelde stilte. Soms wordt iemand geïnspireerd en staat op om iets te zeggen. Iemand spreekt alleen als hij of zij ervan overtuigd is iets te zeggen dat gedeeld moet worden en men spreekt ook maar éénmaal. De tekst is meestal kort en na elke bijdrage volgt een periode van stilte. De laatste + 10 minuten van de bijeenkomst blijft men verder stil. De bijeenkomst eindigt wanneer iemand die daarvoor gevraagd is gaat staan. Daarop gaan alle aanwezigen staan en schudden elkaar de hand of er wordt een kring gemaakt.
Stilte
In een stille Quaker-bijeenkomst proberen de aanwezigen ook om innerlijke stilte te creëren door de alledaagse gedachten te stoppen. Het is geen individuele meditatie, hoewel het misschien zo lijkt. De deelnemers proberen meer te zijn dan een verzameling individuen; ze willen zich ervan bewust zijn dat ze deel uitmaken van een groter geheel.
Quakers geloven dat de Eeuwige tot hen kan spreken in de stilte en door gesproken bijdragen. Er wordt daarop niet gereageerd, ook niet op een later tijdstip. Als men Quakers zou vragen wat ze eigenlijk aan het doen zijn tijdens de stilte, zouden zij waarschijnlijk zeggen dat ze wachten op de ontmoeting met ‘dat van God’ dat in ieder mens aanwezig is. Vaak in termen als: 'luisteren' (hoewel er geen stem wordt gehoord), of 'naar binnen kijken' (hoewel er geen visioenen worden gezien), of 'pure aandacht' (hoewel er niets specifieks wordt gedaan).