Quakerbijeenkomst
Inleiding
Een Quakerbijeenkomst is vergelijkbaar met wat in een kerk, moskee of synagoge een dienst wordt genoemd: een moment waarop men samenkomt om het geloof te beleven en vorm te geven. Deze bijeenkomsten vinden plaats in een eenvoudige ruimte en zijn toegankelijk voor iedereen, ongeacht religie of overtuiging, inclusief ongelovigen.
Tijdens een Quakerbijeenkomst zit een groep
mensen een uur lang in stilte bijeen. Soms staat iemand op om kort iets
te zeggen, maar het kan ook gebeuren dat het hele uur in stilte
voorbijgaat zonder dat er een woord wordt gesproken.
Quakerbijeenkomst
Een Quakerbijeenkomst verschilt van een traditionele dienst, zoals in een kerk, omdat er geen liturgie, vaste structuur of voorganger is. De bijeenkomst begint simpelweg wanneer iemand stil plaatsneemt.
Deelnemers
zitten tegenover elkaar in een cirkel. Soms voelt iemand zich
geïnspireerd en staat dan op om iets te zeggen. Men spreekt alleen als
men ervan overtuigd is dat de boodschap gedeeld moet worden, en men
neemt doorgaans slechts eenmaal het woord. Bijdragen zijn meestal kort
en worden gevolgd door periodes van stilte. Quakers geloven dat de
Eeuwige, of het Goddelijke[1], tot ze kan spreken in de stilte of door
de woorden van anderen. Op gesproken bijdragen wordt niet gereageerd. De
laatste tien minuten van de bijeenkomst zijn we weer stil, waarna de
bijeenkomst wordt afgesloten als een daarvoor vooraf gevraagd persoon
opstaat. Vervolgens staan alle aanwezigen op, schudden elkaar de hand of
vormen hand in hand een kring.
Dan gaan we nog even zitten
en wordt de mogelijkheid geboden om nog iets mee te delen dat in de
stilte niet gezegd kon worden; als er gasten zijn gaan we de kring rond
om ons te voor te stellen. Daarna is er koffie en thee en bewegen we
vrij door de ruimte om elkaar te ontmoeten.
Stilte
Tijdens
een stille Quakerbijeenkomst proberen de aanwezigen innerlijke stilte
te bereiken door hun alledaagse gedachten los te laten. Hoewel het lijkt
op individuele meditatie, is het dat niet. Deelnemers zoeken naar een
bewustzijn van verbondenheid: ze willen meer zijn dan een verzameling
individuen en ervaren dat ze deel uitmaken van een groter geheel.
Wanneer je Quakers vraagt wat ze tijdens de stilte doen, zullen ze
waarschijnlijk zeggen dat ze wachten op de ontmoeting met ‘dat van God’
in ieder mens. Dit wordt vaak omschreven als ‘luisteren’ (hoewel er geen
hoorbare stem is), ‘naar binnen kijken’ (zonder visioenen te zien), of
‘pure aandacht’ (zonder iets specifieks te doen).
________________
[1] Quakers
geloven dat er ‘iets van God’ in ieder mens is, dat door ieder mens
ervaren kan worden. Zij noemen dat "innerlijk licht" (dat van jou is) of
"inwaarts licht" (dat tot je komt). Zij herkennen zich in de gedachte
dat allen door dezelfde bron geïnspireerd kunnen worden. Er is een grote
diversiteit in de opvattingen over God. Sommige Quakers beschrijven
zichzelf als agnost, humanist of ongelovig en beschrijven hun ervaringen
zonder het woord God te gebruiken.